Święta Bożego Narodzenia – Wyjątkowy czas dla rodziny, tradycji i wiary

W Adwencie mają miejsce ważne wydarzenia. W kościołach odprawiane są roraty, na które dzieci wędrują z lampionami. Górnicy 4 grudnia świętują Barbórkę, a dwa dni później św. Mikołaj rozdaje prezenty.

Przygotowania do Świąt w każdym domu wyglądają podobnie. Już jesienią suszy się jabłka, gruszki, śliwki i orzechy. Kiszona jest również kapusta w beczce. Odpowiednio wcześniej pieczone są pierniki, które później ozdobią choinkę i świąteczny stół. Wszyscy proszą Dzieciątko o wymarzone prezenty. Dzień wigilii to kulminacja przygotowań świątecznych. Mężczyźni otrzymują niewdzięczne zadanie zabicia ryb, z którymi zaprzyjaźniły się już dzieci. Kobiety od rana gotują potrawy. Najmłodsi stroją choinkę i starają się chociaż przez chwilę być grzeczni. Pierwsza gwiazdka na niebie daje znak do rozpoczęcia wieczerzy wigilijnej. Świąteczny stół nakryto białym obrusem, pod którym jest sianko i przystrojono gałązkami choinki. Znalazło się na nim dodatkowe nakrycie dla niespodziewanego gościa.

Wigilię rozpoczyna wspólna modlitwa, potem czytanie fragmentu Ewangelii i połamaniem się opłatkiem, także ze zwierzętami. Potem śpiewane są kolędy. O północy kto tylko może, rusza na Pasterkę, która uroczyście rozpoczyna Święta Bożego Narodzenia. Świąteczne jedzenie przygotowuje się z poszanowaniem śląskiej tradycji przekazywanej z pokolenia na pokolenie. A ta nakazuje, aby w dniu wigilii spożywać skromne dania postne. Na śląskich stołach goszczą więc siemieniotka albo konopiotka, zupa rybna lub grzybowa, kapusta z grzybami lub grochem, kartofle, makówki, moczka zwaną też bryją i ryby. W pierwszy i drugi dzień świąt niektórzy jedzą potrawy przygotowane na wigilię.

Inni nie wyobrażają sobie obiadu świątecznego bez porządnie wypieczonej rolady, czornych klusek z sosem i modrej kapusty. Wszyscy natomiast przez całe święta delektują się makówkami i moczką.

A.SZ.